Nasza Historia

O Nas

Historia

Początki

Pierwsze niezależne polskie drużyny harcerskie powstały w Montrealu w latach 1948-9. Jednostki składały się z młodzieży przybyłej z Polski do Kanady po II Wojnie Światowej poprzez różne kraje. Prowadzili je instruktorki i instruktorzy przedwojennego Związku Harcerstwa Polskiego, między innymi druh hm Czerwiński. Działały drużyny wędrowników, wędrowniczek (im. Z. Chrzanowskiej – drużynowa Wanda Ziółkowska) i gromada zuchowa (drużynowa sam. Krystyna Martusiewicz). Powstał też krąg starszoharcerski pod nazwą Morskie Oko.

Pierwsza akcja letnia odbyła się w miejscowości North Hatley (Quebec) w 1952, łącząc harcerstwo z Ontario i Quebec. Odbyły się obóz i kolonia zuchowa. Komenda składała się z członków kręgów „Tatry” (Toronto) i „Morskie Oko” (Montreal).

We wrześniu 1952 roku powstała Komenda Chorągwi Harcerek w Kanadzie, a w sierpniu 1953 Komenda Chorągwi Harcerzy, oficjalnie zarejestrowany w ZHP działającym poza granicami kraju (z siedzibą w Londynie, w Anglii).

W latach 1953-5 powstały w Montrealu Hufiec żeński „Ogniwo” oraz Hufiec męski Orlęta. Pierwszą Hufcową była phm Danuta Sznajder, a Hufcowym hm Kazimierz Milej. Założone zostało Koło Przyjaciół Harcerstwa w 1954 roku.

Tradycja

65-ta Rocznica istnienia Hufca ORLĘTA!

Robert Baden-Powell

Robert Baden-Powell

Założyciel ‘Scouting’ w Anglii

Olga Drohanowska-Malkowska

Olga Drahonowska-Małkowska

Założycielka Pierwszych
Drużyn Harcerek w Polsce

Andrzej Malkowski

Andrzej Małkowski

Założyciel Pierwszych
Drużyn Harcerzy w Polsce

Harcerstwo, to system wychowawczy oparty na zasadach etyki chrześcijańskiej, który pozwala ukierunkować młodych ludzi poprzez zabawę. Elementami harcerskiej metody wychowawczej stosowanej przez drużynowego są zajęcia na świeżym powietrzu, dobrowolność uczestnictwa, praca nad sobą, system zastępowy, współzawodnictwo, stopniowanie trudności, przeżycia i wspomnienia.

“Harcerstwo to ponad stu letni wielki ruch polskiej młodzieży, którą łączy wspólna idea zawarta w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. Harcerz poprzez służbę Bogu, Polsce i bliźnim przemienia swe serce, kształtuje swój charakter, rozwija swą osobowość i staje się człowiekiem radosnym, dojrzałym i szczęśliwym.” – ks. Sebastian Ligorowski
“Harcerska ścieżka to szlak już przetarty, wypróbowany przez wielu. Lecz pełna niespodzianek, nowych trudności tobie nieznanych, wymagających zaradności, samodzielności i wytrwałości. To pasjonująca próba twoich sił, która przemieni cię w dzielnego, prawego i zdolnego do poświęceń mężczyznę.” – hm Andrzej Glass
“Bez mundurów i oznak, bez musztry, biwaków i obozów – można być harcerzem. Lecz bez służby Bogu, Ojczyźnie i bliźnim, bez kształtowania swego serca i charakteru, bez dążenia do zwycięstwa Prawdy i Dobra, bez oparcia się o chrześcijaństwo – harcerzem się nie jest, choćby się miało mundur harcerski i oznaki oraz należało do drużyny.”